স্মৃতিৰ তৰংগ

🌿স্মৃতিৰ তৰংগ 🌿
       ✍ ৰাহুল দাস

মই সেই ঘাটতেই বহি আছো।
  যি ঘাটত সোণোৱালী সুৰুযে ,
    সেমেকা হাঁহিৰেবিদায় মাগিলে ।

মোৰ চকুত জিলিকাই
  ডুবি যোৱা বেলিৰ কিৰণ।
    মোৰ হৃদয়ত বাজে ভাষাহীন
       আবেগৰ স্পন্দন ।

অনুভৱ মোৰকলিয়া ডাৱৰ ,
   কল্পনা বোৰো যেনসেমেকা
     বালিচৰ ।কেতিয়াবা উটি
        যাওঁসেই ঘাটেৰেই....
          যি ঘাটেৰে বৈ যায় দুখবোৰ ।

কেতিয়াবা শুকাই যাওঁ
  মৰুভূমিৰ দৰে। বাট চাই
    থাকোবাৰিষাৰ ঢৌ বোৰলে ।
     দুহাত মেলি আদৰিছো দুখবোৰ।
       দুখৰ মাজতেই বিচাৰি পাওঁ
         হেৰোৱা জীৱনৰমধুৰ স্মৃতিবোৰ ।

সুখৰ হাঁহিটো নিশব্দ
   হৈ,দৌৰিছে মাথোঁ দুৰ
      দিগন্তলৈ।

এৰি অহা স্মৃতি বোৰক
   বুকুত বান্ধি লৈ মই বহি
     আছো আজিও।
       সেই ঘাটতে আপোন
         চবিখনসন্মুখতে লৈ ।